شاملو - طرّه ی آشفتگی

سلام

با اجازه شما مبحث «از کودتای 1332 تا 1340» را پی می گیریم:
در این دوره از یک طرف باستان گرایی در زبان اخوان ثالث و نوعی گسترش تجارب زبانی در شعرهای احمد شاملو و در آغاز دوره بعد در اشعار فروغ می بینیم.به هر حال زبان شعر این دوره با شعر دوره قبل کاملا متفاوت است.موسیقی شعر بسیار متنوع تر شده و فرم رایج شعر فرم آزاد نیمایی است.تخیل در ابعاد زندگی وسعت بیشتری پیدا می کند .

نشر مجله های ادبی مثل سخن وصدف وانتشار دفتر چند تن از شعرا به عنوان عوامل فرهنگی درشعر این دوره موثر بودو از طرفی تاثیر چند تن از شعرای اروپایی مخصوصا تی اس الیوت شاعر امریکایی انکار ناپذیر است.

شعر انگلیسی وفرانسوی وکمتر از این دو شعر آلمانی وروسی جو مطالعات شعری شعرا را عوض کرد و تاثیرالیوت برشعر نسل جوان در آن سالها این بود که به آنها یاد داد که می توان ضمن عمیق شدن در مفاهیم اجتماعی و گریز از احساسات سطحی از نوعی اسطوره در شعر استفاده کرد واز صراحت پرهیز داشت و زبان شعررا می توان تا حد زیاد به زبان زنده مردم نزدیک کردو دراین میان بیشترین بهره را شاید فروغ گرفته باشد.البته در این دوره شعرهای بودلر ، رمبو ، الوار ، آراگون همه منتشر شد و تاثیر خاص خود را به جا گذاشت. کسی نمی تواند تشابه لحن شعرهای عاشقانه شاملو را با شعرهای آراگون انکار کند البته تاثیر پذیری او مستقیم بود نه از راه نشر ترجمه ها.

این دوره به پایان رسید و در ادامه به شعر دوره بعد یعنی از سال 1340 تا 1349 که دروه اوج مبارزات مسلحانه است می پردازم.

تی اس الیوت

واژه های کلیدی : شاملو، کودتای 1332، فروغ، اخوان ثالث، باستان گرایی، فرم آزاد نیمایی، تی اس الیوت، بودلر، رمبو، الوار، آراگون

شنبه 87 بهمن 5

كلك مشكين تو : ‍

از کودتای 1332تا 1340

سلام

با ادامه ادوار شعر فارسی درخدمت شما هستم امیدوارم که مفیده بوده باشد . شما هم که برای اولین بار است به این‏وبلاگ سر می زنید می توانید مطالب گذشته را مطالعه کنید .واقعا نمی خواهم برای این کار تبلیغ کنم ولی این پستهای کوتاه هرکدام خلاصه دهها صفحه مطلب در مورد تاریخ ادبیات معاصر است و فکر می کنم که برای هر ایرانی باذوق وفرهیخته لازم است ادبیات دوره خود و تحولات آن را بشناسد و از آن اگاه باشد.به هرحال …

در این دوره یعنی سالهای بین 1332 تا 1340چهره هایی مطرح هستند که دردوره قبل تازه کار بودند ودر این مرحله به پختگی رسیدند.اخوان ثالث ، شاملو ،نادر پور،مشیری ،هوشنگ ابتهاج ،سیاوش کسرایی ، نیما، محمد زهری،حسن هنرمندی و فروغ فرخزاد (تجربه های خام و اولیه او در این دوره است)شاعران این دوره هستند.

توللی ،گلچین ،خانلری ،نصرت رحمانی وشاهرودی هنوز فعالیت دارند.

در این دروه رمانتیسم دوره قبل به تکامل می رسد وافسانه نیما نشانه این تکامل است.صدای سمبولیسم اجتماعی نیز درشعر زمستان اخوان ثالث به گوش می رسد :

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت سرها در گریبان است

و دیگر صدای احمد شاملواست که می گوید :

نازلی بهار خنده زد و ارغوان شکفت

در خانه زیرپنجره گل داد یاس پیر

تاثیر اشعار فروغ فرخزاد را هم نمی توان برشعرای دیگر منکر شد:

گنه کردم گناهی پر زلذت…

نصرت رحانی هم در همین مایه هامی سراید وشاید برفروغ از این جهت تقدم داشته باشد.

مساله مرگ ،مساله ترس و ناامیدی بر شعر این دوره حاکم است:

ابرهای همه عالم شب وروز

در دلم می گریند

در نتیجه همین حس مضمون پناه بردن به افیون ومیخانه ومستی و گریز از مبارزه به وجود می آید.یکی از دلایل رواج این اندیشه شکست 28 مرداد بود . در این جو مرگ و ناامیدی این مضامین رواج یافت و خیلی از شاعران این نسل در غبار گم شدند