عاشق و معشوق

سلام

میان عاشق و معشوق کس در نگنجد

بار ناز معشوقی معشوق

عاشق تواند کشید

وبار ناز عاشقی عاشق هم

معشوق تواند کشید

چنان که معشوق ناگزران عاشق است

عاشق هم ناگزران معشوق است

مرصاد العباد نجم رازی- باب دوم فصل اول

ناگزران= ناگزیز

هر هنرمندی یک اثر بیشتر ندارد...

می خواهم سوالی مطرح کنم:چرا در آثار شاعران تنوع کمتر دیده می شود؟شاید بگویید نه! شاعرانی می شناسیم که آثار متنوعی دارند!
حق با شماست اما تا شاعر چگونه شاعری باشد؟ بعضی از شعرا می نشینند وتصمیم می گیرند که شعر بگویند.مضمون را – حالا هرچه می خواهد باشد- انتخاب می کنند وشروع می کنند به شعر گفتن ؛ بیشتر شاعران سبک هندی این گونه شعر می سرایند، اما شاعرانی هم وجود دارند که تا شرایط خاص روحی برایشان مهیا نشود نمی توانند اثری خلق کنند. در اینجا شاعر دیگر مجال انتخاب ندارد وآنچه را که بر زبان و قلمش جاری می شود همان است که هست. ممکن است بعدا دست به حک و اصلاح آن بزنند اما مضمون همان است که آمده وبه قولی بیت یا مصراع اول شعر هدیه خداوند است.البته این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که هر چه شاعر جلو تر می رود به تجربه های تازه ای دست پیدا می کند و از این رهگذر شعر او با اشعار قبلش متفاوت می شود و این تنوع بیشتر تنوعی رو به تکامل است شاعرانی از قبیل حافظ ، مولانا و از متاخرین احمد شاملو را می توان از این دست شاعران دانست.به قول یکی از اندیشمندان ، هر هنرمندی یک اثر بیشتر ندارد باقی آثارش تفسیر و تکرار همان یک اثر است.