نقدی برفیلم'دلشکسته'

سلام

می خواهم در مورد فیلم"دلشکسته" ،با نگاهی گذرا ومختصر برایتان بنویسم.البته شاید این بررسی با توجه به زمان اکران فیلم کمی دیر باشد !

بگذریم

فیلم در حال وهوای دانشگاه شکل می گیرد و دانشجویانی که دررشته جامعه شناسی درس می خوانند.فیلمنامه دوگروه را در این کلاس ترسیم کرده است:کاملا آنطرفی ها و کاملا این طرفی ها واستاد(محمود پاک نیت)که با تقسیم کلاس به گروه های دونفره سعی در برقراری تعادل وارتباط دارد.بازی ها در خیلی موارد بسیارکاریکارتوری وبا تمام بدن صورت می گیرد و بیشتر به بازی بازیگران تئاتر شبیه است تا سینما مخصوصا در مورد بازی بازیگر اول زن(بی تا بادران) که نفس نام دارد این بازی با تمام اعضای بدن!بد جور به چشم می آید!

گاهی اوقات فیلمنامه طوری نوشته می شود که یک بازیگر دست دوم می تواند بهترین بازی را ارائه دهد اما گاهی برعکس است و فیلمنامه بازی بازیگران را خراب می کند.بازی امیرعلی(شهاب حسینی) ومهندس( مرحوم خسرو شکیبایی) تحت تاثیر فیلمنامه و بعضا دیالوگ ها ومنولوگهای نسنجیده تنزل کرده است.

در مورد شخصیت های مثبت فیلم می توان گفت که اکثرا اسطوره ای ونا ملموس خلق شده اند.استاد رضوی(محمود پاک نیت)سردار(رضا رویگری) و اکثر قوم و خویش های امیرعلی ،با توصیفهایی که در ضمن دیالوگ ها می شنویم، انسان های بسیار خاصی هستند که دور از دسترس می باشند.نگاه کارگردان وفیلمنامه نویس(علی وئیین تن) خیلی رو به بالا بوده و در عین اینکه برانگیزنده احترام است ،مخاطب نمی تواند او به درستی درک کند.دکتری که در فرنگ درس خوانده و سالها جنگیده و سردار جنگ است در گوشه ای به باغبانی مشغول است و تمام وظایف اجتماعی خود را فراموش کرده است... ! آیا این نمی تواند به نوعی نشاندهنده تارضایتی نسل اول انقلاب از شرایط جامعه باشد؟ موردی که بدون تردید مد نظر کارگردان و فیلمنامه نویس نبوده!

در انتهای فیلم هم با شنیدن صدای عزاداری و دیدن عزا داران توسط آیفون تصویری، مخالف سرسخت دین و دینداری(خسرو شکیبایی) در یک لحظه متحول می شود و به پسری که فقط یک بار به صورت رسمی از دخترش خواستگاری کرده است، می گوید:

چرا نمیای دست زنتو بگیری ببری...!!!

مساله ی من، بودن یا نبودن نیست!!

 سلام

به نظر من زیبا ترین و زنده ترین واقعیت در حقیقت  زندگی ، مرگ است ، مرگ همیشه برای من به صورت دروازه ای به سوی نور جلوه کرده و بی صبرانه منتظرم که در ورای این دروازه به پاسخ سوالات خودم برسم و بدانم که از کجا آمده ام و آمدنم به چه علت بوده!؟

می خواهم بدانم اگر نبودم چه می شد و بودن من چه اثری بر این کائنات داشته!؟

مساله من، بودن یا نبودن یا حتی به تعبیری چگونگی آن نیست که تاثیر این بودن و نبودن است!

کتابهای بسیار در این باب نوشته شده است اما باور من این است که در این دنیا و با این قالب جسمانی نمی توان به جواب خیلی از سوالات دست یافت،باید بیرون از این جسم که درقالب زمان و مکان گرفتار است به جستجوی حقایق بما هو حقایق پرداخت 
راستی اگر من به دنیا نمی آمدم چه می شد...؟!!!