ارسطو چه کرده!؟

سلام

داشتم راجع به این مساله فکر می کردم که برای مبحث جدید از کجا شروع کنم که مفید تر باشه یاد ارسطو افتادم که طوری اندیشیدن را مکانیکی دسته بندی کرده که بعضی وقتا با خودم می گم واقعا ارسطو به فلسفه و اندیشه خدمت کرده یا به اون ضربه زده!؟
ممکنه برای کسانی که زیاد با ارسطو وآثارش آشنایی ندارن و معلومات متوسطی در این زمینه دارن این سوال پیش بیاد که مگر ارسطو یکی از ارکان فلسفه و از بزرگان اندیشه نیست پس این حرف یعنی چی!؟
در این که ایشان از بزرگان اندیشه است هیچ شکی وجود نداره اما اینگونه اندیشیدن چه  ثمری برای جامعه داشته وچه چیزی را عاید مردم کرده ، جای تامل بیشتری داره!
می دونیم که منطق ارسطو دو دویی یعنی باینریه ! به قول معروف یا صفرو یا یک! یعنی اگه صفر نبود حتما یکه  واگه یک باشه حتما صفر نیست ، این منطق در مقابل منطق فازی قرار داره این منطق می گه بین صفر و یک بینهایت حالت وجود داره . منطق ارسطویی سفید و سیاهه ولی در منطق فازی بین سیاه و سفید، طیفی بی نهایت از خاکستری وجود داره!خوب؟الان می پرسین  این منطق چه ضرری می تونه به جامعه بزنه ؟
نمی خوام وارد حوزه فلسفی بحث بشم چون مجال اندکه اما می خوام این مساله رو از نظر اجتماعی بررسی کنم وضرری که در نهایت مردم متحمل شدن!
همونطور که می دونید ارسطو بعد از اینکه نتونست جانشین افلاطون بشه به پیشنهاد فلیپ مقدونی پادشاه یونان تعلیم فرزند او اسکندر مقدونی رو بر عهده گرفت ،نگرش افلاطون به مقوله حکومت از نوع اریستو کراسی یعنی حکومت اشراف بر مردم بود و اعتقاد داشت عامه مردم حق تصمیم گیری ندارن و باید حاکم برای اونا تصمیم بگیره!از نظر او و بر مبنای منطق دو دویی ، حاکم به صورت مطلق مصون از خطا است و هر حرکت خطایی از او سر بزنه با توجه به اینکه حاکم خطا نمی کنه پس درست و صوابه و کسی حق اعتراض نداره!
آموختن  همین نگرش  به اسکندر او را وادار به جهان گشایی کرد و در این بین ایران هم محل تاخت و تاز لشکریان یونانی قرار گرفت وویرانی زیادی به بار آمد وسالیان سال یونانیان بر کشور ما حکومت کردند!حالا تاکتیک غلط پادشاه ایران در این شکست تا چه حد موثر بوده بحثی جداست اما در هر صورت انگیزه لشکر کشی و اقدام به اون تحت تاثیر تعلیمات ارسطو بوده است...!

البته این استنباط بنده است و می تونه درست نباشه  خوشحال میشم دوستان با نظرات خودشون وارد این بحث بشن ونقادانه اندیشه  این بزرگان را تحلیل کنن! فراموش نکنیم برای بهتر اندیشیدن باید بهتر اندیشید!!!!

از 1349 اوج گیری مبارزه مسلحانه تا بهمن 57(پایان این مبحث)

سلام
قسمت پایانی این مبحث را به شما تقدیم می کنم .این دوره از نظر اجتماعی بسیار اهمیت دارد .در این دوره شعرای جوانتری فعالیت دارند و شکفته می شوند.بعضی از این شاعران چهره های دوره قبل هستند مثل شاملو ، خسرو گلسرخی ،اسماعیل خویی و بعضی دیگر که جوان تر هستند مانند علی میر فطروس ، رضا مقصدی و سعید یوسف.
در شعر این شاعران دیگر از یاس و ناامیدی خبری نیست و شرایط اجتماعی  توام با مبارزه و درگیری نیروهای انقلابی در بینش شاعران تاثیر گذاراست.زبان و موسیقی و تخیل و فرم شعر ادامه دوره های قبل است و ادبیات زیر زمینی و گروهی نیز بر شعراین دوره تاثیر گذاشته است.
درون مایه های تازه شعر این دوره را ستایش قهرمانان مبارزه مسلحانه ، وصف شکنجه ها و زندانها و میدان های اعدام و انتظار پیروزی تشکیل می دهد.تصاویر شعر دراین دوره بیشتر دریا ،موج ،صخره ، بیشه ، ارغوان، شقایق ، توفان و تفنگ مایه می گیرد.صداهایی که در این دوره بیشتر شنیده می شود صدای احمد شاملواست:

کاشفان چشمه

کاشفان فروتن شوکران
جویندگان شادی در مجرای آتشفشان ها

شعبده بازان لبخند در شبکلاه زرد
با جاپایی ژرف تراز شادی

درگذرگاه پرندگان

در برابر تندر می ایستند

خانه را روشن می کنند
و می میرند

وصدای اسماعیل خویی :

مرگ حقیر برگ

پابان فصل شکفتن نیست.

می توان گفت که شعر این دوره بیشتر زندگی نامه شقایق هاست.

این سری از مباحث در مورد شعر از مشروطه تا سلطنت  به پایان رسید و باید بگویم که در این سلسله مطالب بنده  وامدار ادیب بزرگوارجناب استادشفیعی کدکنی هستم که با دیدی کم نظیر و منتقدانه ادبیات را می کاود وحاصل را در فالب آثار ارزنده در اختیار ادب دوستان قرار می دهد.بنده توصیه می کنم برای تکمیل تر شدن اطلاعات در این زمینه حتما کتاب ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت-نشر سخن -1380 مطالعه شود.

بسیار ممنون خواهم شد که عزیزان با نظرات و انتقادهای خودشان من را در این مسیر یاری کنند.از پست بعدی یه مطالب دیگری خواهم پرداخت.