عروسک خونین

سلام

در روز هفتم ماه محرم در زمانی که مردم همه مشغول عزاداری هستند مردمی بیگناه در زیر سخت ترین حملات نظامی قرار دارند .هواپیماهای رژیم صهیونیستی با انداختن اعلامیه هایی از ساکنان نوار غزه خواستند که خانه های خود را ترک کنند و این درحالی است که منطقه کاملا محاصره شده ومردم هیچ راهی برای فرار ندارند ....!

شعری در مورد کشتار کودکان بی گناه روستای قانا سروده بودم که فراموشم شده بود  بی اختیار پس از وقوع این فجایع سه بیت از آن به خاطرم آمد ، کاش روزی برسد که دیگر در این مضامین شعری سروده نشود!

مرگ از چنگال گردون می چکد          سوزها از ساز محزون می چکد

ای قلم برخیز خاموشی بس است        بیت از دیوار گلگون می چکد

شب، عروسک ، کودک و شیرین خواب       صبح آواری کزآن خون می چکد

 مهدی جان بیا که دیگر کارد به استخوان شیعه تو رسیده.....!

یک نظر بر قامتی رعنا نبود

 السلام علیکم یا انصار ابی عبدالله

شش روز از محرم گذشت و تکرار وتکرار و باز هم تکرار ...!سی وچند محرم را درک کردم ولی چه فایده  ! به قول شاعر :

یک نظر بر قامتی رعنا نبود            یک رسوخ از لفظ در معنا نبود

دیشب توی مراسم چند نفر از جوانانی که مثل همیشه با قیافه های آنچنانی در جمع حاضر شده بودند با شور و حرارت خاصی مشغول عزاداری بودند، با خودم گفتم چه خوب می شد که این حالت در ایشان بیشتر دوام پیدا می کرد!  ولی نه...!   باز هم همینقدر که این مراسم به صورت مقطعی هم اثر گذار باشد باید خدا را شکر کرد!   می توانست اینچنین نباشد!  واقعا زیباست تنیده شدن فرهنگ عاشورا (حتی به صورت ظاهری) در عادات مردم ، بزرگ و کوچک ریز و درشت پیر و جوان با جمع شدن دورهم عزا داری می کنند آنهم عزاداریی که فکر می کنم در نوع خودش بی نظیر باشد!  بالا و پایین رفتن زنجیرها و رقص پنهان در پیکر عزاداران، هماهنگی بی نظیر در حرکات کسانی که فقط سالی یک بار دورهم جمع می شوند ،بدون تمرین باآوای طبل و سنج همه و همه از نهادینه شدن این شور در مردم حکایت دارد وچه زیباست موسیقی ورقص کسانی که سرشار از احساس، بیرون می ریزند تمام آنچه در سینه دارند!

کاش کمی این شور و احساس را با معرفت می آمیختیم !   کاش حسین را بیشتر می شناختیم !   کاش به ندای او لبیک می گفتیم و او را پس از قرنها یاری می کردیم !   صدای فریادش هنوز به گوش می رسد:

اگر دین جدم جز با کشته شدن من پایدار نمی ماند پس ای شمشیر ها مرا دریابید!
ما برای زنده نگهداشتن دین خود چه کرده ایم ؟  چقدر حق را شناختیم و چقدر به آن اهمیت داده ایم؟   چقدر برای خوشنودی خلق از حق چشم پوشیده ایم؟  چقدر....!!!!!