پایان تاویل داستان بانوی حصاری

سلام

در ادامه تعبیر این داستان باید بگویم که آن بانوی حصاری به تعبیر دیگر همان عروس هنر است و نیرنگ نامه ها وطلسمات در کار هنر به منزله فن و مهارت است.می بینیم که در سراسر جهان هزاران مدرسه و دانشگاه هنر برپاست و صد ها هزاران جوان نامجوی گروه گروه پای در وادی هنر می گذارند که کمال الملک و میرعماد وکلهر ومیرزاحسینقلی و صبا و شجریان و موتزارت وبتهون وداوینچی و...شوند و چه بسیار سرها که در این سودا بر باد می رود و چه آرزوهای خام که ناپخته می ماند تا یکی از صد هزار شاهد مقصد را در آغوش کشد.

اما آنکه به مقصود می رسد انسانی است نیکو نام و نیک کردار و شرط نخست هم همین است، زیرا انسانهایی که از عالم لطف ونیکویی دور و به اوصاف اهریمنی نزدیک باشند هیچگاه به کمال هنر راه نمی یابند. اما مقصود از خوانخواهی صد هزار سر این است که هنر مند با توفیق نهایی خود در به دست آوردن عروس هنر انتقام همه شکست ها را میگیرد و به زبان دیگر همه نفصان ها را جبران می کند و قهرمان حماسه آدمیان می شود، چنان که همه از از توفیق او احساس غرور و سربلندی می کنند زیرا او به خود تعلق ندارد،چنان که در حماسه ملی هر قوم پهلوانی است که پیروزی او پیروزی تمام آن ملت است چنانکه شاهنامه فردوسی ودیوان حافظ وسعدی ومولانا وخمسه نظامی گنجوی مایه سربلندی همه ایرانیان است.

نکته دیگر آن است که هنرمند آرزوی خود را از میان برداشته وآرزوی بشریت را به جای آن نهاده است.او آینه قوم یا نوع بشر می شود و،دیگر کسی را با او رشک وحسد نیست همه کس آرزوی پیروزی او را دارد و این نیرو عظیم معنوی در توفیق نهایی هنر مند نقش موثری بازی می کند.