ادامه از کودتای 1332 تا 1340

سلام

با اجازه عزیزان به ادامه مطلب می پردازم

پناه بردن به افیون و شراب و گریز از هشیاری وستیز و مبارزه ، تمام اینها نتیجه شکست 28 مرداد بود و بعد از این تاریخ هروئین وحشیش بسیار رواج یافت:

با تو دیشب تا کجا رفتم
تا خدا وآن سوی صحرای خدا رفتم

درونمایه های دیگری که ازدوره قبل باقی مانده است در این دوره شکل عصیانی تری به خود می گیرد و شعرا به ستیز با اخلاقیات جامعه خواه عرفی و خواه دینی می پردازند.کفرگویی و تظاهر به فسق نیز برتفکر شعرا حاکم بود:

خدایا تو بوسیده ای هیچگاه
لب سرب فام زنی مست را

کم کم کلیت معشوق کم رنگ می شود وچهره معشوق آشکارتر تصویر وروابط جزیی بین عاشق و معشوق بازگو می شود. اکنون معشوق وعاشق با هم در کافه می نشینند وبا هم قرار دیدار بعدی را می گذارند:

هرروز سلام و پرسش و خنده
هرروز قرار روز آینده

در این دوره امید ونا امیدی روبروی هم قرار می گیرند .اخوان ثالث نماینده شاعران مایوس ونا امید-که البته در اکثریت بودند- بود واز پرچمداران گروه امیدواران می توان از سیاوش کسرایی نام برد.

شعر این دوره به علت تکامل عوامل پیچیده تکنیکی و اجتماعی از لحاظ تجارب روحی و شخصی و فردی هنرمندان دارای کمال اهمیت است.در این دوره لحظاتی به دقت در شعرثبت می شود که قبل از آن نظیر نداشت.

شعر فلسفی تحت تاثیر تفکر الحادی غربی به خصوص اگزیستانسیالیسم سارترنیز-هرچند خام وتجربه نشده - در این دوره سروده می شود وگاهی تاملات وجودی در شعرشاعرانی که مرکز شعر این دوره نیستند مانند شرف الدین خراسانی ،مصطفی رحیمی و ...، دیده می شودو این نتیجه رواج تفکر سارتر، کاموومتفکران اگزیستانسیالیست فرانسوی درجامعه آن روزگار است.