ستاره زدن

سلام

گاهی در شعر شعرای پیشین به واژه و یا عبارتی برمی خوریم بسیار آشنا وبی تامل ودقت آن را برای خودمان معنی می کنیم و می گذریم.فعل مرکب" ستاره زدن"در شاهنامه استاد طوس از این دست است.در جایی که سلم و تور برادران ایرج و فرزندان فریدون در دشت خیمه و خرگاهی برپا کرده اند وفرستاده ای به نزد فریدون گسیل داشته و از فریدون درخواست دیدار منوچهر نوه ایرج را دارند،حکیم فردوسی خیمه سلم و تور را چنین توصیف می کند (بیت 1767)

یکی خیمه ی پرنیان ساخته          ستاره زده ،جای پرداخته

شاید در نظر اول عبارت ستاره زده را چنین معنی کنیم خیمه ای از پرنیان که سر به ستاره ها می زند ویاتعبیری از این دست اما باید دانست که ستاره ،گونه ای خیمه بوده  که شامیانه هم گفته می شده ،این واژه عربی است واز واژه" ستر"به معنی پوشاندن گرفته شده است. ستاره زدن در بیتهای دیگر هم به کار رفته و گاهی به معنی انداختن پرده جلوی در خیمه نیز آمده است.جای پرداختن هم به معنی خالی کردن مکان از مردمان وبه اصطلاح خلوت کردن است.