کار از تو می رود...

سلام

همانطور که قبلاهم گفتم بعضی اوقات ما در اشعار حافظ چنان غرق می شویم که گمان می کنیم معنی را – البته از نظر ظاهری – دریافته ایم اما اگر کسی بپرسد که این بیت یعنی چه؟ در پاسخ در می مانیم.

یکی از این موارد عبارت"کار از کسی یا چیزی رفتن "است.حافظ می فرماید:

کار از تو می رود مددی ای دلیل راه       کانصاف می دهیم ز ره اوفتاده ایم

در کتاب سمک عیار آمده:

"یه هیچ گونه این طلسم برنمی توان دانست. اکنون کار از یزدان می رود که به فریاد ما رسد"

با توجه به این عبارت و بیت حافظ می توان دریافت که کار از کسی یا چیزی رفتن به معنی حل شدن مشکل به دست کسی یا به وسیله چیزی مشخص و معلوم است.

اصطلاح بعدی " تمام بودن" است.حافظ می فرماید:

گو شمع میارید در این جمع که امشب     در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

در این بیت اشاره به زیبایی وروشنایی روی یار دارد که مانند ماه کامل است اما اگر بدانیم که تمام بودن به معنی کافی بودن است ایهام موجود در بیت ارزش هنری و التذاذ حاصله را دوچندان خواهد نمود. در کتاب سمک عیار چنین آمده است:

جهد کن به مدارا اورا(یعنی پهلوان دشمن را) بیاور و اگر چنان باشد که از کرده پشیمان نشود او را بیاور که ما را تمام است.یعنی حضور او برای ما کافی است.

پری نهفته رخ و دیو در کرشمه و ناز       بسوخت عقل ز حیرت که این چه بلعجبی است

واژه "بلعجبی " نیز واژه مبهمی است اما می توان با استناد به کتاب سمک عیار دریافت که دقیقا به معنی شعبده بازی و چشم بندی است وبلعجب باز به معنی شعبده باز و آلات بوالعجبی به معنی وسایل شعبده بازی آمده است.