از دست میکل آنژ هم کاری برنخواهد آمد!

سلام
مجسمه سازی را درنظر بگیرید که می خواهد مجسمه ای بسازد. برای این کار باید سنگی را انتخاب کند که با طرح ذهنی اش  هماهنگی داشته باشد.پس از انتخاب سنگ مناسب اول باید با ضربات محکم سنگ را به طرح نزدیک کند و هرچه در این روند جلوتر می رود باید ضربات را حساب شده تر و ظریف تر وارد کند تا جایی که دیگر نیازی به چکش و ضربه نیست و باید قطعه سنگ را- که حالا دیگر می شود به آن مجسمه گفت -پرداخت کرد...
آدمیان نیز باید چنین پروسه ای را در انتخاب جفت خویش طی نمایند.
آرام آرام و اندک اندک بسازند آن چه را که می خواهند، البته به شرطی که ماتریل مناسب را انتخاب کرده باشند در غیر این صورت از دست میکل آنژ هم کاری برنخواهد آمد!
اگر ما منتظر این باشیم که مجسمه ای بدون عیب و ایراد بیاید و ما در کنار او احساس خوشبختی کنیم باید تا ابد منتظر بمانیم . ما باید مجسمه درون سنگ را تشخیص دهیم و بعد از آن در صدد بیرون آوردن مجسمه از درون سنگ باشیم.
اما در اینجا یک تفاوت خیلی بزرگ وجود دارد و آن این است که در ارتباط بین آدمیان هر کدام از دوطرف هم مجسمه سازند و هم سنگ!
یعنی هم باید شکل بدهند و هم باید شکل بگیرند!
وای از زمانی که نتوانیم مجسمه ساز  و سنگ چکش خور خوبی باشیم ...

پ ن:می دانم آدمی با سنگ خیلی فرق دارد فقط برای مثال گفتم و در مثل مناقشه نیست!

  کلاس آشنایی با سبک‌های ادب پارسی سه شنبه هشتم تیر ماه در فرهنگسرای ارسباران ساعت چهار تا پنج ونیم بعد از ظهر کلاس 3 برگزار خواهد شد