ومن بی غزل، باز بی تاب چشمت...

و باز تقدیم به او...

گره خورد تقدیر من تا به چشمت
نمی‌آید این مرد تنها به چشمت

به چشمت قسم بعد آن آشنایی
قسم می‌خورم یا به تو یا به چشمت

نگاه پر از شوق بارانم آیا
نمی‌گفت تنهایی‌ام را به چشمت؟

منم مرد پاییزی بی غروری
که دل داده یک شب به دریا،‌ به چشمت

تو هم می‌روی، سرنوشت من این است
ومن بی غزل،‌ باز بی تاب چشمت...

تاوان چشمانت

 سلام

غزلی تازه مرتکب شده ام تقدیم  می کنم به او که چشمانش رنگ تازه ای از عشق به زندگیم بخشید:

پر کرده چشمم را، باران چشمانت
دردانه‌ی چشمم، قربان چشمانت

چشم تو می‌خندید وقتی که چشم من
غرق نگاهت بود، گریان چشمانت

از هفت خوان عشق، تنها گذر کردم
تاب عبورم نیست،‌ از خوان چشمانت

شیطان نمی‌فهمید سیب لبانت را
وقتی به آدم گفت، شیطان چشمانت

آتش نشینی را از چشم تو دارم
آخر بهشتم بود تاوان چشمانت

پ ن: ترم اول کلاس‌های آشنایی با سبک های ادبیات پارسی به خواست پروردگار به پایان رسید و اولین جلسه ترم تابستانی سه شنبه هفته گذشته برگزار شد. امروز جلسه دوم در کلاس شماره 3 فرهنگسرای ارسباران ساعت 4 تا 5 و نیم بعد از ظهر برگزار خواهد شد.