کفش نیم متری!

سلام

چقدر در مورد سنت و مدرنیته صحبت شده و کتابها و مقاله ها به چاپ رسیده و آرا و نظرات گوناگون ابراز شده تا همگان بتوانند تفاوتهای این دو مقوله را دریابند  ودر بعضی تعاریف کمی داغتر، کار به جاهای باریک کشیده اما من می خواهم نظر خودم را به صورت ساده و مختصر در این مورد بیان کنم سنت و مدرینیته چیزی نیست الا حرکت سینوسی یک پدیده که دائم در حال تکرار است ! روز اول که چرخ وارد زندگی انسان شد و پیشینیان با ساختن گاری و درشکه قدمی مدرن در حمل ونقل برداشتند کار جدید و نویی را صورت بخشیدند اما الان برای کهنه نشان دادن چیزی می گویند:این که مال عهد درشکه است!در زمان ساخته شدن گرامافون مردم با دیدن طرزکارآن دچار شگفتی شدند و از این پدیده به عنوان امری خارق العاده یاد می کردند اما الان در کوره دهات خودمان هم چوپان ها با mp3 player به دنبال گوسفندان می دوند و... خلاصه هرپدیده ای در طول حیات خویش از مدرن ونو  بودن به سمت سنتی شدن پیش می رود و این دور تا آخر ادامه دارد سنت چیزی است که در پشت سر ما قرار دارد حتی اگر پیش چشم ما باشد و مدرن چیزی است که تازه پدید آمده حتی اگر صورتی از آن در قبل وجود داشته باشد.برای عینی تر شدن مساله مثالی می زنم کسانی که الان در دهه چهارم وپنجم زندگیشان هستند خوب به خاطر دارند که زمانی شلوارهای پاچه گشاد به شدت مد شده بود و پوشیدن آن نشانه به اصطلاح کلاس و... بود و هنرپیشه معروف جشمید هاشم پور که در آن زمان به جمشید آریا معروف بود والبته با قیافه ای متفاوت ونقشی بسیار متفاوت تراینگونه می پوشید تا دوران آن گذشت و با آمدن شلوارهای لوله تفنگی پرونده آن پیچیده شد و دوباره در دوران اخیر این کهنه ی مدرن دوباره سرو کله اش پیدا شده ویا کفشهای پوزه دار که من نمی دانم در قسمت جلوی آن چه قسمتی از انگشتان پا قرار است قرار بگیرد و مربوط به دوران میرزا نوروز است اما اکنون آدمیزاد در فروشگاهها کفش برای پوشیدن پیدا نمی کند وقتی هم که می پرسی آقا کفش کوتاه تر از نیم متر ندارین! در جواب می گویند :ای بابا اون کفشا دیگه دمده شده ! وباز روزی خواهد آمد که دوباره دلقکها همین کفشهای نیم متری را برای خنداندن مردم بپوشند!!

ارتکاب !!!!

سلام

باید بگویم که من شاعر نیستم اما هر از گاهی ابیاتی مرتکب می شوم که شاید بتوان یک بار آنها را خواند و تحمل کرد مطمئنم که جهت بهتر شدن حتما به راهنمایی شما عزیزان نیاز دارم در هرصورت تقدیم یه شمامهربانان:

در من سه تار سرکش و طوفانی است
این نت نوشته ضجه ویرانی است
در دست لحظه ها ضربان دارم
وقتی که خنده ها همه بارانی است
سرد و سفید خواب خیابانها
در امتداد یک شب طولانی است
تصویر کوچه از من و تو هرشب
لبخند پرسه های خیابانی است
امروزلحظه لحظه چکید اما
شاید همیشه لحظه پایانی است