از حدود 1340 تا 1349 ( اوج گیری مبارزه مسلحانه)

سلام
امیدوارم که این نوشته های پراکنده قابل استفاده برای دوستان ادب دوست باشد و بنده را هم با نظرات وپیشنهاد های خودشان هدایت کنند تا بهتر بتوانم ارائه خدمت کنم و اما ادامه مبحث:
چهره های این دوره عبارتند از فروغ فرخزاد- اما نه آن فروغ دوره قبل – منوچهر آتشی ،سهراب سپهری ، م آزاد ، شاملو ،اخوان ثالث ،زهری،مشیری ومفتون امینی ، باید توجه داشت که این دوره دوره شگفتگی این شاعران است و نه شروع شاعری شان و فروغ مرکزشعر این دوره است :
در خیابانهای سرد شهر جز خداحافظ خداحافظ صدایی نیست
در شعر این دوره نوعی طبیعت گرایی یده می شودمانند این شعر منوچهر آتشی :
اسب سفید وحشی
بر آخور ایستاده گرانسر
و سهراب که می گوید:
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار
کفتری می خورد آب
اینها صداهای تازه ایست ،صداهای رمانتیک ها دارد کم رنگ می شود ولی صدای سمبولیستهای اجتماعی باقی است.

تمام تم های این دوره استمرار همان دوره قبلی است بااین تفاوت که گسستن از از علایق سنتی بیشتر رایج  ومنطقی تر می شود.در دوره قبل نوعی گسیختگی عاطفی وحالتی خشمگینانه وجود داشت اما در این دوره به جای آن تزلزلی وجود دارد خصوصا در فروغ که نتیجه همان گسستن از علایق سنتی است. فروغ انسانی است که احساس سقوط می کند:
در شب کوچه من دلهره ویرانی است...
در این دوره دیگر از کلیت معشوق خبری نیست واین کلیت زدایی در شعر فروغ کاملا بارز است:
معشوق من
با آن تن برهنه بی شرم
برساقهای نیرومندش
چون مرگ ایستاد...
یکی از درون مایه های جالبی که در این دوره وجود دارد ظهور نوعی عرفان است که هیچ ارتباطی با تصوف سنتی ما ندارد وکم وبیش تحت تاثیر تصوف بودایی وشرق دوریعنی چین وژاپن است .نمونه کامل این گرایش سهراب سپهری است ویعضی از تجربه های هوشنگ ایرانی:
سر هرکوه رسولی دیدند
ابر انکار به دوش آوردند
باد را نازل کردیم
تا کلاه از سرشان بردارد
جیبهاشان را پر عادت کردیم
 ادامه دارد...

صعود به دره!!!

سلام
زمان جنگ در منطقه جنوب بودم واونجا برنامه های تلویزیونی کشورهای عربی را-که بیشتر از 20 شبکه بود- به راحتی دریافت می کردیم.اون موقع مادو شبکه بیشتر نداشتیم شبکه 1 و2 !
من همیشه به بچه ها می گفتم :ببینید ما چقدر با این عربا فرق داریم شبکه های تلویزیونی اونا 24ساعته دارن شکلات وپوشک بچه و مواد خوراکی و لوازم منزل و... تبلیغ می کنن اما تلویزیون ایران تمام برنامه هاش فرهنگیه!
چنان فرهنگ مصرف بر جوامع اونا چنبره زده که نمی تونن تصور کنن که  حتی یه روز بدون پوشک بچه بشه زندگی کرد....!؟؟
ازاون موقع بیشتر از 20 سال میگذره !
وقتی من برنامه های تلویزیون خودمون رو می بینم فکر می کنم که هنوز توی منطقه جنوب هستم وعربادارن برنامه های خودشون رو  برای ما البته با زبان فارسی پخش می کنن!!!!
به برنامه های  شبکه 4 دلخوش بودم که دیدم یه شب قبل از سخنرانی یکی از ادبای اندیشمند، تبلیغات برای چی توز  پخش شد و...
من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم
که عنان دل شیدا به لب شیرین داد...!