می خواهم تنها دیوانه باشم...

دوست من!

من نمی خواهم هرچه را می گویم باور کنی

و هرچه می کنم بپذیری

زیرا سخنان من چیزی جز صدای اندیشه های تو

و کارهای من چیزی جز عمل به آرزوهای تو نیستند!

هنگامی که تو می گویی باد به مشرق می وزد

من می گویم: آری به مشرق می وزد 

زیرا نمی خواهم تو بدانی که اندیشه ی من

 در بند باد نیست

 بلکه در بند دریاست!

تو نمی توانی اندیشه های دریایی من را دریابی 

 و من هم نمی خواهم که تو دریابی

می خواهم در دریا تنها باشم!

دوست من!

تو خوب و هشیار و دانا هستی

 یا نه !

 تو عین کمالی

و من هم با تو از روی دانایی وهشیاری سخن می گویم

 گرچه من دیوانه ام

 ولی دیوانگی ام را می پوشانم!

می خواهم تنها دیوانه باشم...

برگرفته از کتاب«دیوانه » جبران خلیل جبران با اندکی تصرف و تلخیص

هنگامی که عشق شما را می خواند ...

هنگامی که عشق شما را می خواند

در پی او بروید

اگر چه راه بسیار دشوار وناهموار است

وچون بالهایش شما را در آغوش می گیرند

خود را رها کنید

اگر حتی شمشیری در میان پرهایش نهفته باشد و به شما زخم برساند

هنگامی که با شما سخن می گوید

 او را باور کنید

اگر حتی صدای او رویاهای شما را برهم زند

عشق در همان هنگام که تاج بر سر شما می گذارد

شما را مصلوب می کند

همه این کارها را عشق با شما می کند

تا رازهای دل خود را بدانید

و با این دانش

 به قسمتی از دلِ زندگی تبدیل شوید...

قسمتی از کتاب پیامبرجبران خلیل جبران با اندکی تصرف