اسطوره

سلام
می خواهم خیلی کوتاه درباره واژه اسطوره برایتان بنویسم.واژه ای که بسیار شنیده و می شنویم اما به درستی معنی  آن را نمی دانیم.
درباره واژه اسطوره نظر های گوناگونی ابراز شده است .در لغت نامه دهخدا اساطیر جمع اسطار است به معنی افسانه پردازی و روایتهای بی پایه ودر جایی دیگر می خوانیم که اسطوره از کلمه یونانی هیستوریا  -Historia –به معنی کاویدن وجستجو کردن گرفته شده است.عده ای عقیده دارند که اعراب پس از غلبه بر روم شرقی و آشنایی با نوشته های  رومیان، کلمه ایتالیایی ایستوریاره – Istoriare- به معنی به صورت تاریخ یا افسانه تاریخی در آوردن را، معرب کردند و افسانه ها و روایتهای افسانه ای تاریخی گونه را اسطوره خواندند.بنا براین واژه اسطوره ریشه عربی ندارد.البته اعراب در گرفتن لغات بیگانه وتبدیل آن به یکی از لغات عربی ،به صورتی که از صرف عربی پیروی کند، ید طولایی دارند وبسیاری از واژه هایی که گمان می کنیم ریشه عربی دارند از جای دیگری وارد این زبان شده اند که پرداختن به آن از حوصله این بحث خارج است شاید در آینده در این باره بیشتر نوشتم.