سوالها چه بود و چه جوابهایی داده شد؟

دختر در جواب پدر گفت:در آغاز گفتم که این دو روزه عمر اگر چه مانند گوهر گرانیهاست اما چه فایده که خرد وناچیز است و او سه مروارید خرد برآن افزود و گفت اگر عمر دو روزه پنج روز هم شود باز تفاوتی نیست

اگر صد سال مانی ور یکی روز

بباید رفت از این کاخ دل افروز

در ادامه به اوگفتم که این زندگی شهوت آلود مانند مروارید وشکر در هم آمیخته اند چه کسی می تواند این دو را از هم جدا کند:

گفتم این عمر شهوت آلوده

چون در و چون شکر به هم سوده

به فسون و به کیمیا کردن

که تواند زهم جدا کردن

که او با آمیختن شیر هر دو را از هم جدا کرد و دیدم که ذره ای از ارزش مروارید زندگی کم نشده است.من که جوابها را درست یافته بودم انگشتری خود را به رضایت از این پیوند یرای او فرستادم و او انگشتری را درانگشت کرد که من پذیرفتم.آنگاه مروارید بی بدیل فرستاد که مانند من کسی در جهان نخواهی یافت و من گوهری همانند فرستادم که جفت او منم و او مهره آبی رنگ را جهت دور کردن چشم بد به آن افزود و من آن گردنبند را به نشانه عهد وپیوند همسری به گردن آویختم.پدر برآن دانش آفرین گفت و:

کرد پیرایه عروسی راست

سرو و گل را نشاند و خود برخاست

این پایان ماجرا یود در ادامه خواهم گفت که این داستان روایتی شاعرانه از داستان آفرینش است...