سلام قاسم عزيز
نخوانده ام اين كتاب را و نمي توانم قضاوت كنم
ولي با يك چيز موافق هستم
فضاي فكري هر فرد با ادراكات ساخته ميشود
و هر چه فضا ها بيشتر مباني قضاوتي و دوست داشتن ها متفاوت
يك ناظر بازي فوتبال كه سرگرمي هميشگيش فوتبال است
بعد از يك مدتي مي تواند حتي جنبه هاي داوري را نقد كند
تفاوت آماتوريسم با حرفه اي بودن در همين است
اگر با ادبيات خوب سرو كار داشته باشيم ديگر هر چيزي را نمي توانيم به صرف معروف شدن يا همگاني شدن دوست بداريم
زيرا نقد بيرحمانه نيز ياد گرفته ايم
آنچه كه در هنر و ادبيات يك مزيت است
براي خودم چندي پيش اين وضعيت رخ داد
رمان خارجي استخوانهاي دوست داشتني كه بسيار اسم و رسم دارد و چندين بار تجديد چاپ
با آن ارتباط برقرار نكردم از نيمه به كناري گذاشتم
اينقدر مي دانم كه چه زماني چيزي را رها كنم بي حس كنجكاوي
ديگر اسامي نيست پروپاگاند نيست كه فقط ذهنم را درگير كند
غريزه ام قدرتمند عمل مي كند و مي دانم كه و چه خوب است
چه خوب كه اين تجربه را نوشتي
نوشتن خوب است
نوشتن خوب است
-------
پست جديد آمد