سلام موافقم

بعد از خواندن 11 صفحه از كتاب (ا ن هم بعد از 2 سال تبليغ شنيدن و خواندن متن هايي كه بسيار زيبا بودند و تحت تاثير اين كتاب نوشته شده بودند )ان را به گوشه اي پرت كرده و دو هفته اي نخواندمش .تا خود را راضي كرده و تا انتها مطالعه كردم .متاسفانه افرادي كه اين كتاب را بزرگ كردند (در برابر بسياري از اثار كه اقتضاي دوره دبيرستان است.واقعا اثري بزرگ است )بچه هاي اواخر دهه 60 و اوايل دهه 70 مي باشند .

عرفان زيبايي در كتاب بود و نمود ان را مي توان در فصل اخر و همچنين در صفحات مربوط به مريم و ابو راصف ديد

در هر صورت ان چنان كه تبليغش را ميكردند به دل ننشست

البته اين را هم بگويم نوشته هاي دولت ابادي زيبا هستند ولي انقدر به جزييات مي پردازد كه گاها توان مطالعه را مي گيرد مانند كليدر

10 جلد كمي زياد است نه؟