سلام جناب وردياني

پستتون کمي برام عجيب بود که خوانش ديگه ي اين بيت را رد کردين!

طرز خواندن با کسره و بدون آن هر دو قابل تامل و قبول است و انتخاب يکي نشان ذوق و سليقه ي خواننده است
مثل خيلي از ابهامات خوانشي ،خوانش با کسره را نميشه کامل هم رد کرد!
شما البته صاحب نظريد و مي دانيد که يکي از رسوم ارکان دولت و فرمانروايان پيشين بوده است که چون کسي به جهتي مورد خشم فرمانروا قرار مي گرفت به جهت تنبيه او را به دنبال اسب تيزرو، پياده مي دواندند و پيوسته تازيانه بر سرو روي او مي خورد!
و اين جا اگر با کسره خوانده شود منظور حالتي مثل اين است که بشتاب و بي توجه نتاز شايد که سواري يا پياده اي در پي تو باشد(حال در رکاب يا ...) و تو بي توجه بر سرو روي او تازيانه کوفته باشي و او را ناديده تازيانه زده باشي.

البته خوانش بدون کسره مقبول تراست اما ميشه با اين شدت و حدت هم رد نکرد و اگر با اون تلفظ خواننده خوانده حتما با توجه به چنين نظري بوده است

. با استناد به بانگ جرس (شرح مشکلات حافظ .پرتو علوي)ص 93 انتشارات خوارزمي1363