• وبلاگ : طرّه ي آشفتگي
  • يادداشت : ز همرهان، به سرِ تازيانه ياد آريد
  • نظرات : 0 خصوصي ، 2 عمومي
  • چراغ جادو

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + ت... 

    سلام جناب وردياني

    پستتون کمي برام عجيب بود که خوانش ديگه ي اين بيت را رد کردين!

    طرز خواندن با کسره و بدون آن هر دو قابل تامل و قبول است و انتخاب يکي نشان ذوق و سليقه ي خواننده است
    مثل خيلي از ابهامات خوانشي ،خوانش با کسره را نميشه کامل هم رد کرد!
    شما البته صاحب نظريد و مي دانيد که يکي از رسوم ارکان دولت و فرمانروايان پيشين بوده است که چون کسي به جهتي مورد خشم فرمانروا قرار مي گرفت به جهت تنبيه او را به دنبال اسب تيزرو، پياده مي دواندند و پيوسته تازيانه بر سرو روي او مي خورد!
    و اين جا اگر با کسره خوانده شود منظور حالتي مثل اين است که بشتاب و بي توجه نتاز شايد که سواري يا پياده اي در پي تو باشد(حال در رکاب يا ...) و تو بي توجه بر سرو روي او تازيانه کوفته باشي و او را ناديده تازيانه زده باشي.

    البته خوانش بدون کسره مقبول تراست اما ميشه با اين شدت و حدت هم رد نکرد و اگر با اون تلفظ خواننده خوانده حتما با توجه به چنين نظري بوده است

    . با استناد به بانگ جرس (شرح مشکلات حافظ .پرتو علوي)ص 93 انتشارات خوارزمي1363
    + سعيده 
    سلام دستت درد نكنه خيلي استفاده بردم