سلام

خيلي حسي بود و نوستالژي منو انگولك كرد.يهويي انگار منم بيدار شدم و پي بردم كه ديگه نمي شه به گذشته هاي كودكانگي برگشت.يهويي بوي تموم مهربوني هاي دوران دبستان و مدرسه پيچيد تو دماغم.يهويي منم ديدم كه چقدر دلم مي خواد برگردم به اون روزها و اولياي مدرسه رو كلافه كنن تا ازم بخوان با بابام برم مدرسه و من يه ترس شيرين رو تجربه كنم.ترسي كه بد جوري جاش تو اين روزاي آدم بزرگيم خاليه.ممنونم قاسم جان به خاطر اين پستت.ياحق!