سلام استاد عزيز
ياد اين جمله افتادم: کاش به زماني برميگشتم که تنها غصه ام شکستن نوک مدادم بود.
گاهي اوقات ناخودآگاه خيره ميشم به بچه هاي کلاس که با هم در حال بحث هستند. واقعا از چيزهايي اظهار ناراحتي ميکنن که براي ما خنده داره. اما خودشون واقعا ناراحت ميشن. ياد دوران کودکي خودم ميفتم. اما حاضرم برگردم به اون دوران ........................
روز معلم امسال با معلم کلاس پنجم ابتداييم و معلم ادبيات دوره ي راهنماييم تماس گرفتم ،چقدر خوشحالم که هنوز حضورشون رو توي زندگيم دارم
بعضي شبها از دست خودم ناراحت ميشم که چرا از دست بعضي بچه ها عصباني ميشم. همش ميگم خدايا کمکم کن تا تو دلشون از من خاطره ي بد نداشته باشن...........