با سلام و سپاس از اين دقت نظر و ظرايف مشروح.
به واقع من هم همين گونه مي انديشم. الته بايد به خراب كردن هم با ديدي روشنتر و ارزشي نگريست و باور كرد كه هر خرابي خراباتي نيست.و لي گام نهادن در ميخانه ي دوست براي مستي شرايطي دارد بس تعب ناك. كه گذر از اين راه پر پيچ و خم ديگر رحمي به هوش نمي كند. بر اشرف مخلوق گزندي از رو ي غضب الهي نيست اما مراتب قرب الا الله ميزان است كه مصداق قوم قليل و كثير را مي رساندوعشق بهانه ي طي طريق براي سالكان است.
