استاد بزرگوارم :

بر خود واجب دونستم كه با احترام نكته اي رو عرض كنم . درست ست كه من در اين وادي به تازگي قدم گذاشته ام اما ياد گرفتم

پيش از آنكه براي دلنوشته اي قضاوتي داشته باشم خوب آن را

بخوانم و مفهوم را دريابم و بعد نظرم رو اعلام كنم .

اي كاش ما انسان ها ياد مي گرفتيم كه با ديد باز به دنياي اطرافمان بنگريم . صحبت هاي مادرم پريزاد و برادرم روح الله منظور من تازه وارد را به خوبي بيان مي كند و لازم به تكرار دوباره اش نيست .

اما نكته اي كه در اين بين وجود دارد علامت تعجبي ست كه در عنوان قرار گرفته و به قول برادرم همه آن را نمي بينند . شايد اگر در هنگام تايپ با فاصله از آخرين كلمه آن را مي نوشتيد چشم ها را كمتر به اشتباه مي انداخت .

نوشته ي فوق العاده ايست و من از شما صميمانه سپاسگزارم .

جسارت حقير را ببخشاييد