وبلاگ :
طرّه ي آشفتگي
يادداشت :
با هم يا بدون هم!
نظرات :
0
خصوصي ،
6
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
پريزاد برکه
سلام دوست فرهيخته ام
مبحث مطروحه را با نگاهي ديگر پي مي گيرم
علامه طباطبايي در كتاب شريف الميزان با استناد به آيات چندي از قرآن بر اين نگره پافشاري ميكند كه اصل در انسان استخدامگري و تسخير ديگري است و ريشه اجتماعات را بايد در مساله استخدامگري انسان پيدا كرد. به اين معنا كه استخدامگري انسان موجب شد تا انسان به سوي جامعه گرايش يابد و جامعه طلبي و جامعه پذيري به عنوان يك عارض انساني نمود پيدا كند. بنابراين انسان نه تنها
مدني بالطبع يعني
بالذات
نيست، بلكه مدني بودن وي امري
عارضي
و در پي امر ذاتي ديگري به نام استخدامگري انسان است.
(نگاه كنيد: الميزان ، عربي، ج 2 ص 117 كه به طور كامل به اين بحث پرداخته است و نيز همان جلد ص 70 و 116 و 132 و 388 و نيز ج 3 ص 170
و جلد 4 ص125 و جلد 7 ص276 )
با سپاس از شما كه مخاطبان تان را به انديشه و مطالعه دعوت مي كنيد
پاسخ
بسيار عالي بود ممنون از اينهمه توجه سربلند باشيد