چطور مي شود بدون تجربه به شناخت بالا رسيد كه آدمي به تبع آن عاشق شود؟آيا بدون تجربه عشق زميني مي توان ادعاي عاشقي كرد؟كسي كه قادر نيست به زيبايي هاي آفريده خدا دل ببندد چطور مي تواند خالق زيبايي ها را معشوق قرار دهد؟تنها نكته اي كه در اين ميان بايد به آن توجه كرد درك تفاوت بين عشق و هوس است و اينجاست كه مسير باريك مي شود و ممكن است آدمي بلغزد!اگر از عشق تمتعات جسماني را تعبير كنيم حق با شماست اما واقعا عشق اين نيست !اين نكته را هم بگويم خواهر خوبم وآن اين است جايي كه عشق واقعي و پاك وجود داشته باشد لذت هاي جسماني هم تغيير ماهيت داده و به اعتلاي انسان كمك مي كند