آن كس كه او را مي جويدو او را مي طلبد

چه باك از اين كه به دارش كشند

و يا همچون عين القضات شمع آجينش كنند

كه طالب ديدار به دنبال يار است

و با چشم جان در جستجوي راه وصال

رهپوي خسته ي دلداده را

راساندن از خار مغيلان كودكانه است

و ديوانه ي اسير عشق را

ترساندن از زنجير نابخردانه

عمريست كه در جستجوي اويم

و پايم پر آبله از خارها و سنگ هايي كه

راهم را هدف گرفته اند و نه پايم را

سرخوشان ميناي وصل را

مستي از سر نرود

و مهجوران فنا در عشق را

آرزوي ديدار از دل

يك دل بود كه در گروي "يار" رفت

و ديگر دلي نيست تا به دنيا در آويزد

هر چه هست اوست.

قدم اوست، قلم اوست، هستي اوست، مستي اوست، فنا اوست، بقا اوست

و... ديگر هيچ

هر چيز به غير از او هيچ

رهروان عشق را طي طريق آسان است

و پويندگان دلداده را جز بر محضر يار

بر دياري توقف نا جايز

غرض چند كلام بود: دنيا به دنيا دارانش ارزاني

علي يارت!

سلام استاد

به شوقم آورديد

سلام به تاخير افتاد بر من ببخشاييد.