با درود
ما كه معتقديم «ما از خداييم و بسوي او باز ميگرديم»
و بزرگاني چون حضرت حافظ ، مولانا و ...هم تاكيد بر تكامل دارند.
امّا از دير باز هم انسانها تمايل به بقاء ابدي داشتندو باور اينكه با مرگ همه چيز پايان يابد برايشان ناخوشايند بوده(نظريه تناسخ بقاء يا موميايي فراعنه حاكي اين مدعاست) گر چه:
·آنانکه محيط فضل و آداب شدند/ در کشف علوم شمع اصحاب شدند= ره زين شب تاريک نبردند برون / گفتندفسانه اي و در خواب شدند
